Ο σύλλογος εκπ/κών Π.Ε. «Ηρώ Κωνσταντοπούλου» στηρίζει το κάλεσμα του ΣΕΠΕ «Κ. Σωτηρίου», της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής, του ΣΕΠΕ «Αριστοτέλης», της ΠΕΝΕΝ, του Συλλόγου ΕΡΓ. ΕΛΓΟ Δήμητρα και καλούμε στο συντονισμό σωματείων, συλλογικοτήτων και φορέων την Τρίτη 14/3 στις 7.30μμ στα γραφεία της ΔΟΕ (Ξενοφώντος 15Α).

Το κάλεσμα:

Καταγγέλλουμε την απρόκλητη επίθεση που εξαπέλυσαν οι αστυνομικές δυνάμεις την ώρα της μεγαλειώδους απεργιακής συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας,  με στόχο τη διάλυσή της.

Κατά τη διάρκειά της, η Στρατάκη Βασιλική, δασκάλα στο 1^ο δημοτικό Νέας Ιωνίας  τραυματίστηκε κατά τη ρίψη χειροβομβίδας  κρότου λάμψης στο μέτωπο.

Διεκδικούμε την κατοχύρωση του δικαιώματος των Γνήσιων Συλλογικών Διαπραγματεύσεων εφ’ όλης της ύλης σε αντίθεση με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Ο νόμος 2738/99 που αφορά τις διαπραγματεύσεις στο δημόσιο δεν επιτρέπει συλλογικές διαπραγματεύσεις για τα κρίσιμα ζητήματα των μισθών, των συντάξεων, του συστήματος προσλήψεων, των οργανικών θέσεων. Έτσι, αυτό που μένει τελικά είναι τα θέματα υγιεινής και ασφάλειας, της επιμόρφωσης, των αδειών, των υπηρεσιακών μεταβολών (μεταθέσεις κ.ά.). Η Γνήσια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν είναι ειδικό μισθολόγιο, δεν επιδιώκουμε μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες την εξαίρεσή μας, αλλά επιδιώκουμε μέσα από τους αγώνες μας την κατοχύρωση κλαδικής σύμβασης εργασίας. Διεκδικούμε οι τριτοβάθμιες οργανώσεις (ΑΔΕΔΥ) να κατοχυρώνουν το κατώτερο μισθό κ.λπ. και οι δευτεροβάθμιες οργανώσεις (ΔΟΕ/ΟΛΜΕ) με βάση και την ανάπτυξη της ταξικής πάλης να μπορούν να διεκδικούν, να διαπραγματεύονται και να κερδίζουν καλύτερες προϋποθέσεις στα μισθολογικά, εργασιακά κι εκπαιδευτικά ζητήματα.

Το έγκλημα στα Τέμπη αποκάλυψε τη γύμνια των βασικών αφηγήσεων των τελευταίων σαράντα χρόνων κι ιδιαίτερα των μνημονιακών. Κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κλπ), κράτος και κεφάλαιο, ΕΕ και ΟΟΣΑ άσκησαν πολιτικές όπου τα κοινωνικά αγαθά της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, της ασφάλισης, των μεταφορών, του νερού, του ρεύματος μετατράπηκαν σε εμπορεύματα, ιδιωτικοποιήθηκαν ή μεταλλάχθηκε η λειτουργία τους, ώστε να φέρνει κέρδος, να λειτουργεί ανταγωνιστικά, προς όφελος της αγοράς και των κριτηρίων του κέρδους γι’ αυτό να αξιολογείται και να κατηγοριοποιείται.

Μας είπαν ότι δεν υπάρχουν «κοινωνικά αγαθά» και δικαιώματα, δεν υπάρχουν σύγχρονες εργατικές ανάγκες παρά μόνο «ατομική ευθύνη» για να αποκτήσεις ότι έχεις ανάγκη… Και μας «τάισαν» φτώχεια, ανεργία, ζωή αβίωτη.

Δεκάδες χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας και οι δρόμοι πλημμύρισαν. Στους δρόμους δεν έπεφτε καρφίτσα και για δύο ώρες ο κόσμος ήταν ακινητοποιημένος καθώς δεν υπήρχε ούτε παράδρομος άδειος από ανθρώπους! Η συμμετοχή του κόσμου ήταν τεράστια, μεγαλύτερη από κάθε άλλη κινητοποίηση στα μεταμνημονιακά χρόνια.

Χαιρετίζουμε την κατάληψη της πρυτανείας των φοιτητικών συλλόγων του Βιολογικού και Φυσικού της Αθήνας και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, μαθητών/τριών, φοιτητών/τριών, λαού και νεολαίας στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας που με ορμή κατέβηκαν στον δρόμο για να παλέψουμε για την ανατροπή του συστήματος που με την πολιτική του σκοτώνει, να μπλοκάρουμε τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων και δωρεάν αγαθών!

Η οργή μας έγινε ποτάμι να τους πνίξει! Και συνεχίζουμε!

Από το πρωί οι φοιτητικοί σύλλογοι του Φυσικού και του Βιολογικού κατέλαβαν μετά από αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων την πρυτανεία του ΕΚΠΑ. Οι φοιτήτριες και οι φοιτητές καταδικάζουν την εγκληματική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και το δολοφονικό καπιταλισμό με αποτέλεσμα το έγκλημα στα Τέμπη. Οι φοιτητικοί σύλλογοι Φυσικού και Βιολογικού καλούν όλους τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία να τη μετατρέψουν σε ένα αγωνιστικό κέντρο μετά το τέλος των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Καλούμε τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους να μαζικοποιήσουμε την κατάληψη μετατρέποντας την σ’ ένα κέντρο συνάντησης και συζήτησης με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια του εργατικού, φοιτητικού και μαθητικού κινήματος σχεδιάζοντας τα επόμενα βήματα για την κλιμάκωση του αγώνα μας ενάντια στην εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου. Οι καλλιτέχνες έδειξαν όλο το προηγούμενο διάστημα πως μόνο ο ανυποχώρητος αγώνας είναι ο δρόμος για να κερδίσουμε πίσω τα δικαιώματα και τις ζωές μας.

Καλούμε εργατικά σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, μαθήτ(ρι)ες καθεμία/καθένα που αγωνίζεται να στηρίξουν!

Η ζωή μας πάνω από τα κέρδη τους | Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν

Να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν

Γιατί οι ζωές μας μετράνε πάνω από τα κέρδη τους!

Όχι άλλοι νεκροί στο βωμό του κέρδους

Ανυποχώρητος αγώνας για δημόσια παιδεία, υγεία, πολιτισμό, μεταφορές, ρεύμα, νερό, ενάντια στην έμφυλη καταπίεση κάθε μορφής!

11 Μαΐου 2011, ημέρα γενικής απεργίας, χιλιάδες απεργοί διαδηλωτές βγαίνουν ξανά στο δρόμο ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που προωθεί η τότε κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΔΝΤ, την ΕΕ και το κεφάλαιο. Η απάντηση του κράτους είναι για ακόμα μια φορά η δολοφονική βία. Ορδές των ΜΑΤ εφορμούν εναντίον των διαδηλωτών. Οι δυνάμεις καταστολής, εκτελώντας ένα οργανωμένο σχέδιο, περικυκλώνουν τους διαδηλωτές και τις διαδηλώτριες, ψεκάζουν εξ επαφής με χημικά, χτυπούν με το πίσω μεταλλικό μέρος των γκλοπ, χρησιμοποιούν ακόμα και τους ατομικούς τους πυροσβεστήρες ως δολοφονικά όπλα. Απολογισμός της επίθεσης εκείνης είναι 100 περίπου διαδηλωτ(ρι)ες να καταλήξουν σε νοσοκομεία της Αττικής, οι περισσότεροι/ες με τραύματα στο κεφάλι. Ένας εξ αυτών χάνει την σπλήνα του από τον ξυλοδαρμό. Σοβαρότερα όλων βρίσκεται χτυπημένος ο Γιάννης Καυκάς, μέλος του ΣΒΕΜΚΟ. Ο Γ. Καυκάς δέχτηκε πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι με πυροσβεστήρα, από αστυνομικούς, που του προκάλεσαν μεγάλο επισκληρίδιο αιμάτωμα. Με τη βοήθεια διαδηλωτριών και διαδηλωτών απομακρύνεται από το σημείο της επίθεσης και καταφέρνει να φτάσει στο νοσοκομείο σε προθανάτια κατάσταση, σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν. Πέφτει σε κώμα, χειρουργείται και παραμένει σε κρίσιμη για την ζωή του κατάσταση, νοσηλευόμενος στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας.

Έγκλημα χωρίς θύτη

Να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Γιατί οι ζωές μας μετράνε πάνω από τα κέρδη τους!

Ως εδώ με την καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και τους εκβιασμούς! Να ακυρωθεί η απαράδεκτη δήθεν υποχρεωτική επιμόρφωση!