Στις 6 Δεκέμβρη του 2019 συμπληρώνονται 11 χρόνια, από την ημέρα που ο 15χρονος τότε μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έπεφτε νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού της ΕΛ.ΑΣ. Το ξέσπασμα τότε της νεολαίας ήταν η οργισμένη απάντηση μιας ολόκληρης γενιάς στο σύστημα της αλλοτρίωσης, της εκμετάλλευσης και της βίας. Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ήταν ο αγώνας για ελπίδα και δικαίωμα στη ζωή.
Από τότε μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις που διαδέχονται η μία την άλλη, εντείνουν την επίθεση στα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Όταν «δολοφονούνται τα όνειρα» των νέων, η δημόσια παιδεία διαλύεται, η ανεργία καλπάζει, η μετανάστευση των νέων αποκτά δραματικές διαστάσεις, ο αγώνας για τα δικαιώματα της νέας γενιάς και κοινωνική χειραφέτηση αποτελούν πλέον τη μόνη ελπίδα.
11 χρόνια μετά πολλοί επιθυμούν τη νεολαία φορέα εθνικιστικών μύθων, επιχειρώντας να επιβάλλουν στους νέους ανθρώπους το μίσος για τους άλλους λαούς, προκειμένου να ακρωτηριάσουν κάθε ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό στοιχείο που ενυπάρχει στη νεολαία, για να την αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά της προβλήματα: το σχολείο της αγοράς, την εργασιακή επισφάλεια, την ανεργία, τους υπο-κατώτατους μισθούς. Θέλουν τη νεολαία υποχείριο τους, διότι φοβούνται τις μέρες του Δεκέμβρη του 2008 όπου ο νέος κόσμος πλημμύρισε τους δρόμους διεκδικώντας το αυτονόητο: το δικαίωμά του στην αξιοπρεπή ζωή.
11 χρόνια μετά και ο κατασταλτικός παροξυσμός της ΕΛΑΣ δεν αποτελεί υπερβολή της, αλλά πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία ξέρει πως για να περάσει τη σκληρή αντιλαϊκή και αντεργατική της πολιτική, που εμπεδώνει τη φτώχεια και τη λεηλασία χρειάζεται να τρομοκρατήσει λαό και νεολαία, να κτυπήσει το μαζικό κίνημα και τον κόσμο που αντιστέκεται. Η κυβέρνηση της ΝΔ με το δόγμα «νόμος, τάξη, κέρδη» βαθαίνει τις αντεργατικές πολιτικές της κυβένρησης ΣΥΡΙΖΑ κι επιταχύνει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Σε αυτά, να προσθέσουμε την προκλητική απόφαση του Εφετείου Λαμίας το καλοκαίρι για την υπόθεση της εν ψυχρώ δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου με την αναγνώριση ελαφρυντικών «πρότερου σύννομου βίου» στον δολοφόνο ειδικό φρουρό Επ. Κορκονέα με αποτέλεσμα να «σπάσουν» τα ισόβια (όπως είχε καταδικαστεί πρωτόδικα) και η ποινή του να πέσει στα 13 χρόνια, οδηγεί σε άμεση αποφυλάκιση(!), ύστερα από δέκα χρόνια κράτησης με τον συνυπολογισμό και της «εργασίας» εντός της φυλακής. Ταυτόχρονα, το δικαστήριο αθώωσε(!) τον Σαραλιώτη, που είχε καταδικαστεί πρωτόδικα ως συνεργός, καθώς ήταν μαζί με τον Κορκονέα όταν αυτός πυροβολούσε τον 15χρονο Αλέξανδρο.
Η απόφαση αυτή «πυροβολεί» ξανά τη μνήμη του Αλ. Γρηγορόπουλου και την εξέγερση της νεολαίας και του λαού που προκάλεσε η δολοφονία του τον Δεκέμβρη του 2008 κι έρχεται να συνταχθεί με το ευρύτερο κλίμα που προωθεί το σύστημα, η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και ο νέος αστικός δικομματισμός για την επιβολή του κράτους «του νόμου και του αστυνόμου», για την προληπτική καταστολή των αντιδράσεων απέναντι στη νέα επιδρομή κεφαλαίου και ΕΕ.
Είναι βαθιά γελασμένοι όσοι νομίζουν πως μπορούν να αλλάξουν την κρίση λαού και νεολαίας. Ο δολοφόνος του Αλέξη, Κορκονέας, ο συνεργός Σαραλιώτης, το όλο σύστημα –από την αστυνομία και τη ‘’δικαιοσύνη’’ μέχρι τα καθεστωτικά ΜΜΕ και τις κυβερνήσεις- που στηρίζει την καταστολή, έχουν ήδη καταδικαστεί από τη νεολαία και τους εργαζόμενους. Ο Αλ. Γρηγορόπουλος σφράγισε ανεξίτηλα τη συνείδηση μιας γενιάς. Στους νέους αγώνες, που καμιά καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει, θα βρουν δικαίωση οι ανάγκες και τα όνειρα της νεολαίας και της εργατικής τάξης.
Σήμερα είναι χρέος μας σαν πολίτες και εκπαιδευτικοί να υψώσουμε «τοίχο ατίθασο» υπεράσπισης των παιδιών μας, της ζωής, του μέλλοντός τους!
Καλούμε τους/τις εκπαιδευτικούς στη διαδήλωση που θα γίνει μαζί με τους φοιτητές και τους μαθητές την Παρασκευή 6 Δεκέμβρη, 12.00, στα Προπύλαια και προκηρύσσουμε από 1-4 ώρες διευκολυντική στάση εργασίας.
