Το έγκλημα στα Τέμπη αποκάλυψε τη γύμνια των βασικών αφηγήσεων των τελευταίων σαράντα χρόνων κι ιδιαίτερα των μνημονιακών. Κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κλπ), κράτος και κεφάλαιο, ΕΕ και ΟΟΣΑ άσκησαν πολιτικές όπου τα κοινωνικά αγαθά της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, της ασφάλισης, των μεταφορών, του νερού, του ρεύματος μετατράπηκαν σε εμπορεύματα, ιδιωτικοποιήθηκαν ή μεταλλάχθηκε η λειτουργία τους, ώστε να φέρνει κέρδος, να λειτουργεί ανταγωνιστικά, προς όφελος της αγοράς και των κριτηρίων του κέρδους γι’ αυτό να αξιολογείται και να κατηγοριοποιείται.

Μας είπαν ότι δεν υπάρχουν «κοινωνικά αγαθά» και δικαιώματα, δεν υπάρχουν σύγχρονες εργατικές ανάγκες παρά μόνο «ατομική ευθύνη» για να αποκτήσεις ότι έχεις ανάγκη… Και μας «τάισαν» φτώχεια, ανεργία, ζωή αβίωτη.

Ο λαός και η νεολαία μίλησε με τις τεράστιες απεργιακές εργατικές–παλλαϊκές συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις στην Αθήνα, όπως και σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας σήμερα 8 Μαρτίου. Ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία, ο λαός έδωσαν στην 8η Μάρτη, ημέρα για τη γυναικεία χειραφέτηση, χαρακτήρα συνολικής αντίθεσης απέναντι στην κυβέρνηση, στις ιδιωτικοποιήσεις, τελικά στην πολιτική που βάζει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι του Φυσικού και Βιολογικού, το πρωί της Τετάρτης 8/3 προχώρησαν σε κατάληψη της Πρυτανείας. Κάλεσαν τη φοιτητική νεολαία να συμμετέχει στην απεργιακή διαδήλωση και σε πραγματοποίηση συνέλευσης αγώνα με σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, μαθητές και τις καταλήψεις των καλλιτεχνών για τη συνέχεια και την κλιμάκωση του αγώνα. Η καταστολή της διαδήλωση συνεχίστηκε με δολοφονικές επιθέσεις με χημικά και κρότου λάμψης ακόμα και στην κατηλημμένη πρυτανεία. Οι προσπάθειες της αστυνομίας και των ΜΑΤ να χτυπήσουν την κατάληψη έπεσε στο κενό και η συνέλευση αγώνα πραγματοποιήθηκε κανονικά.

Δεκάδες χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας και οι δρόμοι πλημμύρισαν. Στους δρόμους δεν έπεφτε καρφίτσα και για δύο ώρες ο κόσμος ήταν ακινητοποιημένος καθώς δεν υπήρχε ούτε παράδρομος άδειος από ανθρώπους! Η συμμετοχή του κόσμου ήταν τεράστια, μεγαλύτερη από κάθε άλλη κινητοποίηση στα μεταμνημονιακά χρόνια.

Χαιρετίζουμε την κατάληψη της πρυτανείας των φοιτητικών συλλόγων του Βιολογικού και Φυσικού της Αθήνας και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, μαθητών/τριών, φοιτητών/τριών, λαού και νεολαίας στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας που με ορμή κατέβηκαν στον δρόμο για να παλέψουμε για την ανατροπή του συστήματος που με την πολιτική του σκοτώνει, να μπλοκάρουμε τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων και δωρεάν αγαθών!

Η οργή μας έγινε ποτάμι να τους πνίξει! Και συνεχίζουμε!

Από το πρωί οι φοιτητικοί σύλλογοι του Φυσικού και του Βιολογικού κατέλαβαν μετά από αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων την πρυτανεία του ΕΚΠΑ. Οι φοιτήτριες και οι φοιτητές καταδικάζουν την εγκληματική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και το δολοφονικό καπιταλισμό με αποτέλεσμα το έγκλημα στα Τέμπη. Οι φοιτητικοί σύλλογοι Φυσικού και Βιολογικού καλούν όλους τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία να τη μετατρέψουν σε ένα αγωνιστικό κέντρο μετά το τέλος των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Καλούμε τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους να μαζικοποιήσουμε την κατάληψη μετατρέποντας την σ’ ένα κέντρο συνάντησης και συζήτησης με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια του εργατικού, φοιτητικού και μαθητικού κινήματος σχεδιάζοντας τα επόμενα βήματα για την κλιμάκωση του αγώνα μας ενάντια στην εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου. Οι καλλιτέχνες έδειξαν όλο το προηγούμενο διάστημα πως μόνο ο ανυποχώρητος αγώνας είναι ο δρόμος για να κερδίσουμε πίσω τα δικαιώματα και τις ζωές μας.

Καλούμε εργατικά σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, μαθήτ(ρι)ες καθεμία/καθένα που αγωνίζεται να στηρίξουν!

Η ζωή μας πάνω από τα κέρδη τους | Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν

Να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν

Γιατί οι ζωές μας μετράνε πάνω από τα κέρδη τους!

Όχι άλλοι νεκροί στο βωμό του κέρδους

Ανυποχώρητος αγώνας για δημόσια παιδεία, υγεία, πολιτισμό, μεταφορές, ρεύμα, νερό, ενάντια στην έμφυλη καταπίεση κάθε μορφής!

11 Μαΐου 2011, ημέρα γενικής απεργίας, χιλιάδες απεργοί διαδηλωτές βγαίνουν ξανά στο δρόμο ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που προωθεί η τότε κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΔΝΤ, την ΕΕ και το κεφάλαιο. Η απάντηση του κράτους είναι για ακόμα μια φορά η δολοφονική βία. Ορδές των ΜΑΤ εφορμούν εναντίον των διαδηλωτών. Οι δυνάμεις καταστολής, εκτελώντας ένα οργανωμένο σχέδιο, περικυκλώνουν τους διαδηλωτές και τις διαδηλώτριες, ψεκάζουν εξ επαφής με χημικά, χτυπούν με το πίσω μεταλλικό μέρος των γκλοπ, χρησιμοποιούν ακόμα και τους ατομικούς τους πυροσβεστήρες ως δολοφονικά όπλα. Απολογισμός της επίθεσης εκείνης είναι 100 περίπου διαδηλωτ(ρι)ες να καταλήξουν σε νοσοκομεία της Αττικής, οι περισσότεροι/ες με τραύματα στο κεφάλι. Ένας εξ αυτών χάνει την σπλήνα του από τον ξυλοδαρμό. Σοβαρότερα όλων βρίσκεται χτυπημένος ο Γιάννης Καυκάς, μέλος του ΣΒΕΜΚΟ. Ο Γ. Καυκάς δέχτηκε πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι με πυροσβεστήρα, από αστυνομικούς, που του προκάλεσαν μεγάλο επισκληρίδιο αιμάτωμα. Με τη βοήθεια διαδηλωτριών και διαδηλωτών απομακρύνεται από το σημείο της επίθεσης και καταφέρνει να φτάσει στο νοσοκομείο σε προθανάτια κατάσταση, σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν. Πέφτει σε κώμα, χειρουργείται και παραμένει σε κρίσιμη για την ζωή του κατάσταση, νοσηλευόμενος στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας.

Έγκλημα χωρίς θύτη

Να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Γιατί οι ζωές μας μετράνε πάνω από τα κέρδη τους!

Ως εδώ με την καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και τους εκβιασμούς! Να ακυρωθεί η απαράδεκτη δήθεν υποχρεωτική επιμόρφωση!

Οι ιδιωτικοποιήσεις, οι “μνημονιακές υποχρεώσεις” και οι κυβερνήσεις που τις υπηρετούν σκοτώνουν! Τώρα είναι η ώρα, με απεργίες και διαδηλώσεις, να αγωνιστούμε για τη ζωή μας πάνω από τα κέρδη τους!

Σιδηροδρομική τραγωδία- Οι ιδιωτικοποιήσεις και η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης σκοτώνουν

Δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τα ξημερώματα της 28ης Φεβρουαρίου στα Τέμπη, με συνέπεια το πιο πολύνεκρο δυστύχημα στη χώρα μας και ένα από τα χειρότερα στη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης και ολόκληρου του πλανήτη. Βρισκόμαστε για άλλη μια φορά αντιμέτωποι με την πολιτική κόστους-οφέλους, που τις συνέπειες της καλείται να πληρώσει ξανά ο λαός. Αυτή  τη φορά μετρώντας νεκρούς και μάλιστα σε μια εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας θα έκανε τους πάντες να το θεωρούν αδιανόητο.

Εκφράζουμε τη βαθιά οδύνη μας για τις χαμένες ζωές, στεκόμαστε στο πλευρό των οικογενειών των συνανθρώπων μας που έχασαν άδικα τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν στο δυστύχημα στα Τέμπη, αποτέλεσμα εγκληματικών πολιτικών.

Το κεφάλαιο για ακόμα μια φορά εκμεταλλεύτηκε ένα δημόσιο αγαθό χωρίς όρους και όρια. Η ευθύνη τους είναι τεράστια.