Τα χουντικής έμπνευσης έγγραφα Κόπτση και Κεραμέως σας τα επιστρέφουμε!
Κάτω τα χέρια σας από τους/τις απεργούς!
Χαιρετίζουμε τις/τους δεκάδες συναδέλφους και συναδέλφισσες του Συλλόγου μας που και σήμερα στην κινητοποίηση στη Δ/νση ΠΕ Δυτ. Αττικής με την μαζική μαχητική παρουσία τους και την στήριξη της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής, της Α΄ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής και του ΣΕΠΕ «Κ.Βάρναλης», επέστρεψαν το φόβο εκεί που ανήκει! Με τα χουντικής προέλευσης έγγραφα στα χέρια που εκβιάζουν και επιχειρούν να εκφοβίσουν απεργούς δασκάλους και δασκάλες, έσπασαν την τρομοκρατία που επιχειρείται να επιβληθεί προκειμένου η αξιολόγηση να επιτύχει τον στρατηγικό της στόχο! Να τσαλακώσει δηλαδή προσωπικότητες ώστε σκυμμένοι και σκυμμένες με το φόβο της τιμωρίας να την εφαρμόσουν! Αυτή είναι η «μη τιμωρητική» τους αξιολόγηση! Αυτή που επιχειρεί να διαλύσει συλλόγους διδασκόντων, δημοκρατικές λειτουργίες, να σπάσει το ηθικό των ανθρώπων και να τελειώνει μια και καλή με τα σωματεία, τις απεργίες, τις φωνές που αντιστέκονται και αγωνίζονται ακόμη για το δημόσιο σχολείο των όλων και των ίσων! Της αξιοπρέπειας, της παιδαγωγικής ελευθερίας, της μόρφωσης, της δημοκρατίας, της χαράς!
Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες συναδέλφους/ισσες πανελλαδικά που περήφανα και ανυπότακτα συνεχίζουν να κουβαλούν στις πλάτες τους τη συλλογική αξιοπρέπεια ενός κλάδου που αρνείται να παραδώσει το δημόσιο σχολείο και τα δικαιώματά μας στα αρπαχτικά της αγοράς, του κέρδους, της ζούγκλας που ετοιμάζουν για σχολείο και ζητούν να νομιμοποιήσουμε! Χαιρετίζουμε την οργή των συναδέλφων/ισσών μας που ξεχείλισε και έγινε χείμαρρος τόσο σήμερα στη Δ/νσή μας όσο και παντού και απέδειξε πως τα εκβιαστικά αυτά έγγραφα, τα δίχως καν νομικό έρεισμα, όχι να φοβίσουν δεν κατάφεραν αλλά να συσπειρώσουν και να δυναμώσουν ακόμη περισσότερο τη φωνή μας!
Σήμερα πιο πολύ από ποτέ φωνάξαμε πως είμαστε όλοι και όλες απεργοί! Ήταν αυτό που υποχρέωσε τον κ. Κάππο να πει τελικά δημόσια ότι «θα προστατευτούν οι συνάδελφοι», κάτι που φυσικά δεν μας εφησυχάζει.
Καταγγέλλουμε τον Διευθυντή Εκπαίδευσης κ. Κάππο που καμιά απάντηση δεν έδωσε στους συναδέλφους/ισσες μας για τα έγγραφα αυτά, για το πού βασίστηκαν, για την προκηρυγμένη μας απεργία και τα καθ’ όλα νόμιμα δικαιώματά μας που καθιστούν τα έγγραφα αυτά απλώς εκφοβιστικά άχρηστα χαρτιά! Η επανειλημμένη αναφορά του κ. Κάππου σε ύπαρξη νόμων γενικότερα που οφείλει, όπως πάντα, να ακολουθεί δεν μπόρεσε να κρύψει την πραγματική αλήθεια, πως ακολουθεί τυφλά εντολές τις οποίες εφαρμόζει ως «νόμους» δικούς του εκβιάζοντας απεργούς συναδέλφους/ισσες που δεν έκαναν άλλο απ το να υπερασπιστούν τις συλλογικές αποφάσεις του σωματείου τους για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου! Η στάση του αυτή σε πλήρη εναρμόνιση με την πολιτική που απειλεί δασκάλους και δασκάλες της τάξης, με αυτή που διαλύει την παιδεία, την υγεία, κάθε δημοκρατικό και ιστορικό κεκτημένο, θυμίζοντας μαύρες εποχές που αφηγούμαστε με ρίγος στα παιδιά μας στην τάξη, μας θύμισε ακόμη μια φορά τι σημαίνει η αξιολόγησή τους, το ζωτικό νόημα του αγώνα μας και για ποιο λόγο τώρα περισσότερο από ποτέ οφείλουμε να συνεχίσουμε ενωμένοι/ες κοιτώντας στα μάτια ο ένας τον άλλο!
Το ραντεβού μας ανανεώνεται προς τα ΠΥΣΠΕ που οφείλουν να δεσμευτούν τόσο στη δήλωση του διευθυντή όσο και στην νόμιμα κηρυγμένη απεργία-αποχή του συλλόγου, αλλά πολύ περισσότερο να τηρήσουν την αυτονόητη υποχρέωση τους να μην σταθούν απέναντι στις/στους συναδέλφισσες/φους.
Να μη διανοηθούν να αγγίξουν ούτε έναν συνάδελφο και συναδέλφισσα μας! Να μη διανοηθούν να πειράξουν ούτε στο ελάχιστο τον αγώνα αυτό που δίνεται για τη δημόσια παιδεία, τη θέση μας σ αυτή, την ίδια την κοινωνία και τα παιδιά μας!
Συναδέλφισσες/οι, συνεχίζουμε! Προχωράμε με όλα τα μέσα, ενωμένα, αποφασιστικά και συνειδητά πως δίνουμε μια μάχη ιστορική που έχει ήδη καταγραφεί ως νικηφόρα στις σελίδες της ιστορίας, τόσο του παρόντος όσο και του μέλλοντος.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε
Στο μαύρο που απαιτούν να υποταχθούμε
Ας αντιπαραβάλλουμε το πάθος με το οποίο μπήκαμε στις τάξεις, την αγάπη που έχουμε για το σχολείο, τα όνειρά μας γι αυτό και την πορεία μας εντός του. Τα όνειρά μας για τους μαθητές/τριες μας. Την αλληλεγγύη μας και την αλληλοστήριξή μας. Αυτά που βλέπουμε χρόνια τώρα να μας τα κλέβουν λίγο λίγο ως μια «κανονικότητα» που μας επιβλήθηκε να τη θεωρήσουμε φυσιολογική. Μια πραγματικότητα που πια μας πνίγει!
Τώρα ζητώντας γη και ύδωρ μαζί με την ανάληψη προσωπικής ευθύνης για όλα, ζητούν και την αξιοπρέπειά μας.
Ως εδώ λοιπόν! Κάτω τα χέρια απ τα σχολεία μας και τους συναδέλφους συναδέλφισσες μας! Κάτω τα χέρια από την απεργία μας! Δούλοι σκυφτοί δεν θα ζήσουμε! Θα μείνουμε όρθιοι να διδάσκουμε πως η ιστορία γράφεται με ανυπακοή! Με την ομορφιά του αγώνα που αναπνέει στη συλλογικότητα, στη ζωή, στο δίκαιο και στη συνείδηση πως ακριβώς γι αυτό θα νικήσει!